فاجعه شب میلاد پیامبر

فاجعه شب میلاد پیامبر
در پاریس چه اتفاقی افتاد؟

(تاریخ نگارش : دی 93)

چند سالیست که دیگه به چنین اخباری عادت کرده ایم:یه تکفیری , مثلا مسلمانی, رفت و بمبی را فلان جایی گذاشت و چند نفری رو کشت...  شاید مقیاس این جور مسائل در غرب نسبت به کشور های اسلامی غیر قابل مقایسه و اندک باشد ولی متاسفانه انعکاس و اثر منفی آن مواردی که در غرب اتفاق میفتد خیلی بد تر است.

خیلی وقته که اسلام هراسی سیاست دولت های غربی است, ولی کشتار هایی که در دو سال اخیر توسط خود مسلمانان در غرب انجام شده به مراتب وضع را برای مسلمانان در کشور های غربی را بدتر کرده. بحث تبلیغ اسلام هم به همین اندازه در چنین کشور ها غربی روز بروز سخت تر می شود.

رسانه ای ترین این فجایع(در کمتر از دو سال):

برای خواندن بقیه متن
بر ادامه ی مطلب کلیک کنید...

سر بریدن سرباز در لندن 

بمب گذاری در مسابقه ای در بستون آمریکا

تیراندازی در مجلس کانادا

گروگانگیری استرالیا

و اخیرا و بدترین مورد:

کشتن 12 نفر در پاریس

شاید ما در ایران, براحتی از کنار چنین مسائلی بگذریم ولی یک غیر مسلمان عادی در غرب, حتی اگر ضد اسلام پیش قضاوتی نداشته باشه, با شنیدن این خبرها, طبیعتا نگران حضور مسلمانان در کشورش می شود و مقابله با اسلام را وظیف ای امنیتی می بیند, حتی اگر آگاه باشد که چنین کار هایی اسلامی نیست و توسط اقلیت های تندرو انجام میشود.

دیگه به این جور خبر ها عادت کرده ام و راحت تر از کنارشون میگذرم ولی امروز چیزی رو متوجه شدم که دیگه نتونستم بغضمو نگه دارم, وآن این بود که شاید همه خبر دار شده اند که چنین فاجعه ای به اسم دفاع از پیامبر انجام شده, ولی کمتر کسی خبر دار خواهد شد که اون پلیسی که دیروز به صورتی وحشتناک در حال گشت زنی اعدام شد خود مسلمان بوده است!

احمد مرابت (Ahmed Merabet):

بله, از این صحنه ها ما در سوریه و عراق و... زیاد دیدیم, ولی مفهوم نمادین این چنین اتفاقاته که من رو اذیت میکنه. کار مسلمونا, در ایام منتسب به میلاد پیامبر, به اسم پیامبر اونم به صورتی که همه دنیا خبر دار بشه...

حالا چرا این قضیه به ما ربط داره؟ شاید براتون سوال باشه چرا این قدره بزرگش کرده ام و به جوش آمده ام. حرف من اینه:مگه دین ما صاحاب نداره که اینجوری باهاش بازی میشه؟! اون امت معتدل و الگو چکار میکند؟ ما که شیعه هستیم ادعای چنین چیزی رو داریم و مسولیت ما بمراتب سنگین تره... ولی آیا واقعا به فراتر از منطقه خودمان توجه داریم؟ آیا واقعا برای الگو شدن تلاش می کنیم؟

یا نه, متاسفانه به چند تا هیئت گرفتن و زیارت رفتن دلمون خوشه یا مثلا دلمون به این خوشه که دیگران با ایثار جان هایشان,  تکفیر را در کشور های همسایه به پا در آورده اند؟

من در ایران فقط در هیئات مذهبی دیده ام که همه افراد چنان یک دل و  منظم برای هدف مقدسی کار کنند, چون اعتقاد داریم کار, کار مقدسیه. ولی مگه کار های دیگرمون به ائمه عرضه نمیشه؟! برای مثال درس خوندنمون , نظممان, صداقتمون, عمل به تعهداتمون...

به عنوان دانشجو اینو میگم: درس خوندن من و امثال من کمتر بویی از غیرت و تعهد به شیعه میده... ولی از اون طرف هیئت گرفتن هایمان, ادعا ها...

اگر واقعا من و امثال من به تعهدات شیعه بودنمان عمل کرده بودیم, شاید اسلام حقیقی بهتر و بیشتر شناخته میشد, شاید دین پیامبر شب ولادتشون این قدر غریب نبود... شاید ...